رشته ازبین رفته

بنام آنکه عشق را آفرید تاسرزمین عاشقان در وقت جدایی آتش نگیرد

رشته ازبین رفته

بنام آنکه عشق را آفرید تاسرزمین عاشقان در وقت جدایی آتش نگیرد

بیـتـــــــــو

همچون نسیم تاب رسیدن نداشتم 

هرگزخیال بی تو وزیدن نداشتم 

وقتی که آسمان قفس تنگ می شود 

بال و پری برای پریدن نداشتم 

حتی نفس کشیدن من معجزه شده   

قلبی دیگر برای طپیدن نداشتم 

خاکسترم بجاست ازان آتش مهیب

دیگر توان شعله کشیدن نداشتم 

دل تنگی ام برای تو اصلا بهانه است     

من طاقت دل ازتو بریدن نداشتم

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد